Świetnie napisana i znakomicie udokumentowana książka Dariusza Piwowarczyka „Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa” to prawdziwa perełka dla wszystkich miłośników średniowiecza, zwłaszcza rozpatrywanego w kontekście dominującego rycerstwa i wszystkiego co z nim związane. Autor prezentuje nam dziecięciu sławnych przedstawicieli tego stanu, którzy na pewnym etapie swojego życia i działalności stali się symbolami rycerstwa, jego ideałów i dominującej roli w ówczesnym feudalnym społeczeństwie: na poły mityczny Rolad, Rodryg Diaz de Vivat słynny Cyd, Harald Hardrada, Magnus Haroldson, Robert Guiscard, Gotfryd de Bouillon, Jaksa z Miechowa, jedyny Polak w tym gronie, Renald de Chatillon, Szymon IV de Montfort, Ludwik de Liebenzell. Reprezentują niekiedy odmienne historyczne okresy, regiony, kraje, monarchie, dwory i kulturowe kręgi. Jest jednak coś co ich zdecydowanie łączy. Są to ludzie których losy zostały wprzęgnięte (i tak postrzegane) w chrześcijański ekspansjonizm i polityczne arkana wojującej kościelnej ideologii. Na kartach dziesięciu rozdziałów poprzedzonych (wyczerpującym i nakreślającym historyczny rys) wstępem poznamy biografie tych z pewnością nietuzinkowych ludzi, którzy wywarli duże wpływ na swoje czasy, określoną wizję i wizerunek chrześcijańskiego rycerza, walczącego za wiarę. Oczywiście, dziś z perspektywy współczesności niewiele mają oni wspólnego ze wzniosłością głoszonych ideałów i rzymskiej wiary, spod której zbyt często wyziera chęć zyskania na znaczeniu, zdobycie sławy i bogactwa. Pamiętajmy jednak ze są odbiciem i odzwierciedleniem czasów w których żyli z całym tego „dobrodziejstwem” . Niezwykle wnikliwa charakterystyka tych postaci (obdarta z mitu, pozbawiona wielowiekowych fikcyjnych naleciałości, patosu i przerysowań) jest punktem wyjścia do przedstawienia czytelnikowi bardzo szerokiego kontekstu omawianych w lekturze czasów, historycznego, militarnego, religijnego, ideologicznego, politycznego społecznego, kulturowego, obyczajowego i gospodarczego omawianych w lekturze czasów. Wszechobecną ugruntowana prawnie hierarchię, skomplikowane stosunki i wzajemne senioralno- wasalne zależności, wpływy czynników kościelnych (miejscami niemal dominujących), metody prowadzenia działań zbrojnych, samą wojnę traktowaną jako sposób życia i przepustka do sławy i bogactwa, kręte ścieżki dyplomacji, bezpardonową walkę o władze i wpływy, zakulisowe układy stronnictw politycznych i wielkich rodów itd. To wspaniała i niezwykle pouczająca wyprawa w wieki średnie i wielka rycerska przygoda. Cieszę się iż znalazł autor miejsce na polski akcent w osobie Jaksy z Miechowa, gdyż jak pamiętamy nasz kraj ( z różnych powodów) nie brał bezpośrednio udziału w głównym ruchu krucjatowym. Jego historia to niezwykle interesującą opowieść o Polsce tych burzliwych czasów. Książka Dariusza Piwowarczyka i trzeba to podkreślić, jest znakomicie wydana: posiada dobry gatunkowo papier, wyraźny druk, wszystko zaś zaopatrzone w porządna twardą okładką z obwolutą, co bardzo istotne gdyż lektura jest sporych rozmiarów i wagi. Jest to, bez wątpienia, pozycja która zadowoli wszystkich zainteresowanych historią średniowiecza, chcących przy okazji znacznie poszerzyć wiedzę dotyczących tego okresu.