W natłoku rozmaitej literatury (lepszej lub gorszej) która nieprzerwanie przepływa przez nasze ręce, raz na jakiś czas trafia się prawdziwa perełka, która dosłownie wciska nas w fotel, powodując przyspieszone bicie serca. Której literacko wykreowany świat miejsc i ludzi towarzyszy nam i zajmuje umysł nawet po odłożeniu jej na półkę. Jedną z takich właśnie pozycji jest znakomita powieść Adama Przechrzty zatytułowana „Demony Wojny”, będąca rozwinięciem i kontynuacją losów bohaterów poznanych we wcześniejszej jego publikacji „Demony Leningradu”. Ale bez strachu, książka doskonale sprawdza się i funkcjonuje jako samodzielna lektura, co sprawdziłem na swoim przykładzie. To bardzo udane połączenie wojennego dramatu, kryminału, sensacji, horroru i fantastyki, napisane przy tym nowatorsko, inteligentnie i niebanalnie. Brutalny, wyrazisty i mroczy (a przy tym znakomicie oddany) obraz sowieckiej rzeczywistości czasu wojny w który wplecione zostały losy Aleksandra Rozumowskiego, pułkownika GRU, który po dramatycznych frontowych przeżyciach prosto ze szpitala znów trafia w wir niebezpieczeństw, tajnych misji, politycznych rozgrywek i bezpardonowej walki miedzy radzieckimi służbami specjalnymi. Na bezpośrednie polecenie Józefa Stalina i Ławrientija Berii ( a im się nie odmawia) będzie musiał podjąć się misji które wiele zmienią w jego dotychczasowym życiu, powodując zupełnie inne postrzeganie rzeczywistości, podejście do szeregu otaczającego go ludzkich spraw oraz spowodują zemstę którą zaprzysięgnie śmiertelnemu wrogowi… Więcej oczywiście nie zdradzę.
To właśnie jego osoba i literacko wykreowany wizerunek są osią napędowa toczących się tu zdarzeń i zdecydowanie jednym z najciekawszych elementów całej lektury. Postać intrygująca, tajemnicza, świetnie skonstruowana i niejednoznaczna, choć od pierwszej strony wzbudzająca naszą sympatie. Z jednej strony, oficer służb specjalnych GRU „wojennoj rozwiedki” i surowy wykonawca zbrodniczej stalinowskie doktryny (nam Polakom nie trzeba tego tłumaczyć). Z drugiej, człowiek na swój sposób uczciwy, o pewnym rysie szlachetności, kierujące się w życiu własnymi twardymi zasadami, który w tym oszalałym, surowym i bezwzględnym wojennych świecie, próbuje znaleźć miejsce dla odrobiny współczucia, przyjaźni, miłości i ogólnie pojętego człowieczeństwa. Charakterystyczny koloryt i wielobarwność świata przedstawionego, pełnego strach, leku i rozmaitych zagrożeń, zręcznie prowadzona narracja oraz intryga (podparta sporą nutą nieprzewidywalności) która rozwijając się stopniowo doprowadza nas do zaskakującego finału to wyznaczniki które zdecydowanie wyróżniają tą pozycje.
Nie mogę się już doczekać kolejnej części.
