Nic tak nie rozpala czytelniczej wyobraźni jak tajne, zakulisowe, pełne sekretów i pilnie strzeżonych tajemnic, działania służb specjalnych. Utrwalone w niezliczonej ilości opowiadań, sensacyjno-szpiegowskich powieści, dziesiątkach filmów i seriali o mniej lub bardziej fantastycznych fabułach i akcjach. Nie sposób nie wspomnieć o nieśmiertelnym agencie 007 Jej Królewskiej Mości czy Jasonie Bournie , znanym nam wszystkim z twórczości (również zekranizowanej) Roberta Ludluma.
Nic więc dziwnego iż tego rodzaju literatura święci tak wielkie triumfy a jaj znani twórcy jak Frederick Forsyth, Tom Clancy, Jack Hoggins czy Ken Follett (jego nieśmiertelna „Igła”)nadal zapełniają księgarskie i biblioteczne półki w niemal wszystkich krajach świata.
Niektórzy pisarze bazują na własnym doświadczeniu, związanym z tą, szczególną, profesją (bywali pracownikami czy współpracownikami rozmaitych rządowych, cywilnych czy wojskowymi, agend) inni przygotowywali się do publikacji godzinami wertując państwowe archiwa, przerzucając setki historycznych dokumentów, relacji, wspomnień, bądź też spotykali się z byłymi czy obecnymi agentami służb specjalnych.
Nic więc dziwnego iż u prawdziwych mistrzów gatunku znajdziemy odbicie szpiegowskich działań zarówno w fabule powieść jak i kreacjach bohaterów co tym ciekawsze iż dają one wyraźne złudzenie (co bardzo cenne w wielu przypadkach) autentycznej specyfiki i metodologii działań w tym zakresie.
Czy jest tak jednak w istocie?
Na to i wiele innych pytań spróbują odpowiedzieć nam autorzy bardzo ciekawej , popularnonaukowej publikacji, zatytułowanej „Krótki kurs szpiegowania’.
Książki ujętej w formie niesłychanie interesującej rozmowy Piotra Niemczyka z Janem Kapelą, która dotyka różnych aspektów i zagadnień związanych z szeroko pojętym zagadnieniem szpiegostwem, zarówno w odniesieniu i wykorzystaniu literackim jak i tym zupełnie klasycznym, prezentowanym przez różne wywiadowcze i kontrwywiadowcze służby współczesnym państw: werbunek, metody szkolenia, pozyskiwanie agentury, sposoby inwigilacji, dezinformacja, fałszerstwa, odwracanie agentów, skrzynki kontaktowe, metodologia pracy w terenie, tajne przeszukania, wywiad elektroniczny i wykorzystanie nowinek najnowszej technologii.
„Krótki kurs szpiegowania” napisana jest bardzo prostym, przejrzystym językiem a ze względu na formę (nie przeładowaną terminologią) odbiór nie sprawia czytelnikowi żadnych problemów.
Mimo jednak pozornej lekkości trudno w niej nie dostrzec wyłaniającego się z treści wyraźnego ostrzeżenia przed możliwościami dzisiejszego wywiadu, kontrwywiadu i innych służb specjalnych, zarówno własnych jaki i obcych. Również różnorakich konsekwencji jakie działania t te mogą mieć dla nas współczesnych.
Polecam.
