Ludzie umierają nawet wtedy, gdy pod stopami trzeszczy śnieg.
Kryminalna opowieść wiodąca nas przez drogi i bezdroża mroźnej, surowej Skandynawii, a konkretnie południowej Szwecji. Nocą, wśród śnieżnej zamieci Joel odbiera dziwny telefon od niewidzianego przez lata ojca. Tchnięty niepokojem i złym przeczuciem (mimo rodzinnego konfliktu i dzielących ich różnic) dociera do starego, stojącego na uboczu domu, zastając jedynie jego powieszone u sufitu ciało oraz złowrogi wypisany czerwienią arabski napis: Ghadab Allah – Gniew Boga.
Mimo iż rusza policyjna machina śledcza kierowana przez pochodząca z Libanu inspektor kryminalną Fatimę al-Husseini( co ciekawe) nasz bohater postanawia sam na własna rękę rozwikłać zagadkę, odkryć motywy i sprawcę czy też sprawców tej makabrycznej zbrodni. Wraz z postępami toczącego się śledztwa (zatacza ono coraz szersze kręgi) zaczynają wychodzić na jaw coraz bardziej zaskakujące tajemnice z życia ofiary. Znalezienie odpowiedzi zbliża się nieubłaganie….
Autor zaskakuje, myli tropy, gmatwa, pozoruje, igrając z czytelnikiem i wprowadzając aurę niepewności i niepokoju.
Olle Lönnaeus celowo odbiega od jasnych ściśle zarysowanych kanonów tego gatunku. Zbrodnia jest oczywiście nadal przewodnim i wiodącym elementem powieści, wokół którego obraca się fabuła i akcja lektury, jednak autor w bardzo wyraźny sposób unaocznia nam i sygnalizuje szereg ważnych problemów współczesności: zjawisko emigracji, religijnego ekstremizmu, terroryzmu, problemów natury narodowej i społecznej, trudnych i skomplikowanych relacji międzyludzkich i rodzinnych. To również specyficzny i bardzo subiektywny rys szwedzkiej małomiasteczkowości (myślę iż nie tylko szwedzkiej) pełnej zazdrości, braku zrozumienia, zadawnionych urazów, mściwości, tęsknoty, wzajemnych podejrzeń, przysłowiowej „ samotności w tłumie”, braku perspektyw i trudnych międzyludzkich relacji.
Wyraźnie podszyty filozoficzną nutą pisarz dużo miejsca poświęca zagadnieniom i aspektom psychologicznym zarówno w odniesieniu do głównych bohaterów powieści jak i w bardzo szerokim kontekście. Ukazanie tych zjawisk to jedna z wiodących osi powieści i toczących się zdarzeń.
Fascynująca intryga, wciągająca akcja, wszechogarniająca aura tajemnicy i grozy, mroczny( niekiedy przytłaczający) klimat, psychologiczna gra z czytelnikiem i właściwie stopniowane napięcie utrzymujące się od pierwszej do ostatniej strony. Wszystko to powoduje iż wszyscy miłośnicy tego rodzaju powieści będą usatysfakcjonowani.
Chętnie przeczytam:)
Skandynawskie kryminały opanowały nasz rynek, wszędzie ich pełno 🙂 W tym konkretnym przyciąga nie tylko zbrodnia, ale też pozostałe wątki – chętnie dowiedziałabym się czegoś więcej o Szwecji! Będę miała na oku „Jedyną prawdę”. Pozdrawiam!