Jarek i Agnieszka Nelkowscy – nałogowcy literaccy

„Wspaniała opowieść bitewna i hołd złożony zwykłym wojownikom”.

Literatura dotycząca wydarzeń drugiej wojny światowej jest tak ogromna i rozbudowana iż obejmuje  swoim  zasięgiem niemal jej wszystkie, militarne, polityczne, gospodarcze i społeczne aspekty. Dotyczy to zarówno  pozycji popularnonaukowych, przez typowo historyczne aż po pełne i  drobiazgowe  opracowania technologiczne.

Moim jednak zdaniem, elementem,  który  wnosi do naszej wiedzy najwięcej  i najbardziej poszerza nasze spojrzenie na ten (innym formom, oczywiście, nic nie ujmując)  straszny i krwawy  XX –wieczny konflikt są  bezpośrednie relacje świadków i uczestników opisywanych wydarzeń.

Jedną z takich właśnie książek, opartych na bardzo osobistej relacji i wspomnieniach,  jest lektura Adama Makosa zatytułowana  „Szpica. Od Wały Zachodniego do  Zagłębie Ruhry”.  
Jest to niezwykle interesujący, zwłaszcza z  naszego współczesnego punktu widzenia, i jednocześnie jakże  dramatyczny w swym przekazie   obraz zmagań amerykańskiej armii, toczącej boje na Froncie Zachodnim,  widziany z perspektywy zwykłego żołnierza.  Żołnierza walczącego na pierwszej linii zbrojnych działań,  zmagającego się z całą bezwzględnością i okrucieństwem wojny, wszechobecnością śmierci, stratą przyjaciół, towarzyszy broni i własnym strachem.

To historia amerykańskiej 3 Dywizji Pancernej „Spearhead” obserwowana oczami  Clarence Smoyera i załogi jego czołgu  Pershinga wśród ciężkich i zaciętych walk toczonych  na tzw. Wale Zachodnim i Ardenach z kulminacyjnym momentem starcia z załogą niemieckiej Pantery na ulicach Koloni w 1945 roku. Wydarzenia,  które w sposób szczególny połączyło, po latach, amerykańskiego i niemieckiego czołgistę (Gustava Schaefera) a  których losy splotły się właśnie  wtedy na ulicach dogorywającego niemieckiego miasta (szczegółów, naturalnie, nie chce zdradzać).

To autentyczne historie, młodych ludzi (wyrwanych ze swoich środowisk i domów)  niekiedy bardzo  dalekie od kreowanych przez Hollywoodzki przemysł filmowy  bohaterskich, kryształowo czystych, ludzkich postaw.  Lektura dotyka chyba większości wojennych i  około wojennych aspektów militarnych działań na tym froncie  w których amerykańska armia miała swój udział, choć największy nacisk położył  autora na opis działań jednostek pancernych, zarówno alianckim jak i niemieckich

Reasumując. Książka  Adana Makosa ” Szpica” znacznie poszerza naszą wiedzę dotycząca tej wciąż fascynującej tematyki w czym ogromna zasługa świetnego literackiego warsztatu pisarza, który znakomicie odnajduje się w gąszczu postaci i relacji, nie przytłacza czytelnika nadmiarem informacji i terminologii, pisząc w sposób bardzo ciekawy, przystępny i  zrozumiały nawet dla laika.

Gorąco polecam lekturę.

Bogdan Musiał „Na Zachód po trupie Polski”.

Szeroki wachlarz zagadnień, związanych  z bolszewicką Rosją, powoduje iż dla ogromnej rzeszy historyków i publicystów,  próbujących zmierzyć się z tą problematyką,  staje się ona niewyczerpanym źródłem badań i odkryć, przybliżających nas, stopniowo, do zapełniania wielu, mimo upływu dekad, białych plam na jej obliczu. Niewątpliwie jednym z takich właśnie aspektów była, realizowana z rozmachem (na różnych polach i przy pomocy różnych metod i środków) próba przeniesienia i rozszerzenia  rewolucji komunistycznej na  Europę  a później na  cały Świat.

Jej eksport stał się jednym z fundamentalnych założeń zbrodniczej  ideologii  i politycznej doktryny, prezentowanej przez Lenina, Trockiego, Zinowiewa, Kamieniewa, Tuchaczewskiego a później Stalina, Mołotowa, Malenkowa i  innych sowieckich  przywódców, pragnących zrealizować ów plan  za wszelką, możliwą, cena. 

Ze względów geopolitycznych centralnym elementem owych zamierzeń stały się, naturalnie, Niemcy  (zmagające się po I wojnie światowej z gigantycznymi problemami ekonomiczno-społecznymi)  upatrywane jako przeszłe zarzewie nowego bolszewickiego buntu. 
Niestety, na drodze owych planów  stanęła odrodzona Rzeczypospolita i to właśnie po jej trupie zamierzali przejść radzieccy przywódcy  w upragnionej drodze na Zachód. 

Na tym zagadnieniu skupia się też Bogdan Musiał, autor znakomitej publikacji „Na Zachód po trupie Polski” przybliżający nam ideologiczną podbudowę a później fizyczną realizację działań  mających w zamyśle jej  twórców  doprowadzić do ekspansji czerwonej ideologii  w kolejnych, następujących po sobie okresach funkcjonowania bolszewickiego państwa. 
 Ukazuje to w sposób niezwykle analityczny, rozbudowany, podparty bardzo gruntowną, merytoryczną wiedzą (wsparta przez liczne archiwalne dokumenty, korespondencję, stenogramy z partyjnych narad, uchwały, wspomnienia świadków i uczestników wydarzeń, wypowiedzi, apele, przemówienia itd.) oraz dbałością o szczegóły opisywanych zagadnień i zjawisk. Przekazuje czytelnikowi wiedzę o bardzo wielu, mało znanych wydarzeniach i faktach tego okresu, będących uzupełnieniem wstrząsającego obrazu naszych XX- wiecznych dziejów.

Szczególnie interesujące (przynajmniej dla mnie) są rozdziały i wątki dotyczące min: oporu antykomunistycznego po wygranej przez bolszewików wojnie domowej, agenturalnej działalności Komunistycznej Partii Polski, budowy przemysłu zbrojeniowego  i przemianach w Armii Czerwonej w latach 1930-1941, wielkiej czystki w sowieckiej kadrze oficerskiej (sprawa marszałka Tuchaczewskiego) oraz radzieckich planów ataku na hitlerowski Niemcy.

Mimo niewątpliwego historycznego charakteru, praca napisana jest prostym i w pełni zrozumiałym, nawet dla laika,  językiem, nie przytłaczającym fachową terminologią  czy nazewnictwem,  dzięki czemu ma wszelkie podstawy  dotrzeć do szerokiego grona odbiorców, czego, oczywiście, życzę.  

„Na Zachód po trupie Polski” Bogdana Musiała jest pozycją bardzo pomocną w zrozumieniu dziejowych procesów, które pozwoliły zwolennikom Lenina najpierw zdobyć  władzę a później na zawsze zmienić  oblicze Europy i Świata. Gorąco polecam.